ICNIRP: International Committee on Non-Ionising Radio Propagation. De ICNIRP is een vereniging van 14 leden die elkaar voor perioden van 12 jaar benoemen. De vereniging bepaalt welke grenswaarden de wereld moet beschermen tegen de invloed van niet-ioniserende straling. Geen enkel land heeft de democratische mogelijkheid om afgevaardigden te benoemen. De ICNIRP erkent slechts de warmte effecten van elektromagnetische straling en houdt gezondheidsschade door niet-ioniserende straling voor onmogelijk. De ICNIRP adviseert de Wereldgezondheidsorganisatie WHO, die op haar beurt de deelnemende landen adviseert. Sommige leden hebben banden met alle drie de verschillende gremia en adviseren daarmee zichzelf.

Tot september 2001 gold de ICNIRP als een subcommissie van de WHO. In dat jaar organiseerde stralingsactivisten in Zwitserland (Gigaherz) een succesvolle petitie, ondertekend door 65 andere organisaties en 63 gerenommeerde wetenschappers, waarin men de toenmalige secretaris-generaal van de UN Kofi Anan, verzocht orde op zaken te stellen bij de ICNIRP. Daarop moest de WHO in Genève toegeven dat de ICNIRP geen onderdeel was van de WHO maar een private vereniging, gevestigd te Oberschleisheim bij München. De vereniging geeft guidelines uit, richtlijnen die door nationale overheden meestal zonder wijziging worden overgenomen.

De commissie bestaat (2011) uit de volgende personen: Voorzitter: Dr. Paolo Vecchia, Italy, natuurkundige, Vice-voorzitter: Rodiger Matthes, M.E.Germany, elektrotechnisch ingenieur Leden: Prof. Dr. Maria Feychting, Sweden, epidemioloog Dr. Adele Green, Australia, medicus Dr. Kari Jokela, Finland , technoloog Prof. Dr. James Lin, USA , elektrotechnisch ingenieur Agnette Peralta, M.Sc.Philippines , medische natuurkunde Dr. Richard Saunders, United Kingdom , zooloog Dr. Karl Schulmeister, Austria , physicus Prof. Dr. Per Soderberg , Sweden , oogspecialist, Mr. Bruce Stuck, M.Sc. USA , oogspecialist Prof. Dr. Anthony Swerdlow, United Kingdom, epidemioloog Dr. Eric Van Rongen, the Ne herlands , radio-bioloog Dr. Bernard Veyret, France

De financiering van de vereniging is niet openbaar. ICNIRP stelt industrie vriendelijke grenswaarden op. Als voorbeeld de grenswaarde voor hoogspanningsleidingen. In de nieuwe LF richtlijnen die ICNIRP in november 2010 kort op haar website publiceerde werd voorgesteld om de limiet voor de magneetvelden bij hoogspanningsleidingen voor de gewone bevolking van 100 microTesla te verdubbelen tot 200 microtesla en voor arbeidsplaatsen zelfs te vertienvoudigden naar 1000 microTesla, ondanks versterkte aanwijzingen uit recente studies (Huss) voor gezondheidsschade. Het Europees Parlement heeft zich (op een vraag van het Deense parlementslid Christel Schaldemose en het daaropvolgende antwoord van de Europese Commissie) op 18 maart 2009 uitgesproken tegen het gelijktijdig lidmaatschap van zowel ICNIRP als van nationale adviescommissies zoals de commissie Elektromagnetische velden van de Nederlandse Gezondheidsraad.

In de woorden van het Europees Parlement: As indicate above, the Commission realises that being or having been a member of the ICNIRP could be seen to have reduced the independence of the individuals concerned. De secretaris van de Commissie Elektromagnetische Velden van de Gezondheidsraad Eric van Rongen, is tevens lid van de ICNIRP en verricht bovendien werkzaamheden voor de WHO. Eric van Rongen reageerde na vragen van de auteurs op de uitspraak van het Europees Parlement met: Ik ben het niet eens met het standpunt van het Europees Parlement. Ik zou niet weten waarom iemand door het lidmaatschap van ICNIRP niet onafhankelijk meer zou zijn. Ik ben lid van ICNIRP, de Zweedse commissie en invited expert bij de SCENIHR op persoonlijke titel, maar met volledige toestemming van de leiding van de Gezondheidsraad.

Als secretaris ben ik formeel gezien geen lid van de GR commissie. Bij al deze werkzaamheden (en ook die voor de WHO) is een zo zuiver en volledig mogelijke interpretatie van de wetenschappelijke gegevens het doel. Of je dat nu voor de ene of voor de andere organisatie doet maakt dan niet uit. Zolang er maar geen commerciële belangen een rol spelen, en die worden bij alle organisaties waarvoor ik werk buiten de deur gehouden. Wat betreft mobieltjes en kinderen zolang er geen aanpassing is gegeven van het standpunt van de Gezondheidsraad, is dat nog steeds van kracht. We zijn overigens nu wel bezig met het opstellen van een advies over de invloed van blootstelling aan radio-frequente elektromagnetische velden op de ontwikkeling en het functioneren van de hersenen bij kinderen; ten eerste omdat de discussie hierover natuurlijk nog steeds doorgaat, en ten tweede omdat er de afgelopen jaren aardig wat onderzoek op dit gebied is gepubliceerd.

Dat advies zal waarschijnlijk eind juni / begin juli 2011 worden uitgebracht. Over de inhoud kan ik tot die tijd geen uitspraken doen. Verdere informatie over de ICNIRP vindt u op: http://www.icnirp.org/commission.htm telefoons of andere zenders alleen maar een beetje kan opwarmen. Blijft deze opwarming binnen de, niet door iedereen erkende, perken, dan kan er met de straling niets aan de hand zijn. Dat straling ook een draaggolf kan zijn waarmee biologische informatie wordt overgebracht, krijgt in deze visie geen plaats, want het past niet in de theorie. En dat kunstmatige zenders als stoorzenders kunnen inwerken op levende systemen, wordt als een absurditeit afgedaan. Diametraal daartegenover staat het andere mensbeeld: de elektromagnetische mens, levend in het Veld. De mens is een elektromagnetisch wezen. Elk onderdeel in ons lichaam, elk atoom of molecuul, elk weefsel en orgaan en alles wat daarvan gemaakt is, krijgt zijn vorm en functioneert op basis van submicroscopische elektromagnetische interacties. Daarbij wordt binnen in elk levend organisme, van mens, dier of plant, een scala aan subtiele elektromagnetische stralingen gebruikt om energie te verplaatsen en om informatie over te brengen. Zo wordt informatie uit een stukje DNA bijvoorbeeld elektromagnetisch overgezonden naar de plaats waar.